برگزاری کارگاه آموزشی تهیه کمپوست با کمک تکنولوژی زیستی ای ام® (®EM) در بخش مرکزی شهرستان کازرون
مدرس: آقای دکتر کوهمره، کارشناس شرکت امکان پذیر پارس
با مشارکت و حضور آقایان مهندس سعیدی مسؤل مرکز اداره کشاورزی حومه، مهندس پورحسینی مسؤل زراعت، مهندس جعفری مسؤل صنایع، مهندس پورغالی مسؤل پهنه مرکز حومه و تعدادی از بهره‌برداران بخش مرکزی شهرستان کازرون.
ای ام® چیست؟
ای ام® (®EM) علامت اختصاری واژه های ™Effective Microorganisms برندی انحصاری متعلق به سازمان بین‌المللی EMRO ژاپن، مایعی ارگانیک و قهوه‌ای رنگ بوده که از ترکیب آزاد، سودمند و ویژه از ۱۲۰ گونه مختلف میکرو ارگانیسم‌های بی‌هوازی و هوازی اختیاری بوجود آمده است.
مکانیسم اثر ای ام®
میکروارگانیسم‌های درون محلول ارگانیک ای ام® (®EM) که شامل باکتری‌های اسید لاکتیک، مخمرها و باکتری‌های فتوسنتزکننده هستند هنگامی‌که در تماس با مواد آلی درون خاک، آب و یا درون توده کمپوست قرار می‌گیرند؛ ویتامین‌ها، اسید‌های طبیعی، مواد معدنی و آنتی اکسیدان‌ها را تولید می‌کنند.
زمان: سه شنبه ۳ بهمن ماه ۱۴۰۲
مکان: روستای گلستان، مزرعه آقای مزارعی
با سپاس از روابط عمومی معاونت سازمان و مدیریت اداره کشاورزی شهرستان کازرون
کمپوست کردن با ای ام®
کمپوست کردن با استفاده از ای ام® (EM) یک راه ایمن و ساده برای بهبود کارایی و خروجی کارآمدتر سیستم کمپوست است. ®EM را می‌توان در هر دو سیستم کمپوست هوازی و بی‌هوازی استفاده کرد و مزایای زیادی نسبت به کمپوست سنتی دارد. این مزایا شامل:
- شکستن و تجزیه ترکیبات آلی مقاوم در فرایند کمپوست
- پیش‌گیری از پاتوژن‌های خاک‌زاد
- آزاد‌سازی آنتی بیوتیک‌های طبیعی
- تولید مواد فعال زیستی
- محتوای میکروبی بالا
- افزایش سرعت کمپوست‌سازی
- انرژی بالاتر (فقط روش بی‌هوازی)
- سطوح بالای مواد مغذی
- تخمیر به جای تجزیه (فقط روش بی‌هوازی)
- بدون شستشو می‌شوند.
کمپوست هوازی و بی‌هوازی
ای‌ام® به طور موثر سیستم درون کمپوست را تقویت می‌کند. این به شما تجزیه کامل‌تری از مواد آلی و همچنین کیفیت بالاتری را به ارمغان می‌آورد. این بدان معناست که با استفاده از این کمپوست در مزرعه شاخص رشد بالاتر و در نتیجه سرعت رشد بهتری از گیاهان دریافت خواهید کرد. ، این فرآیند کمپوست مبتنی بر ®EM باعث می‌شود که مواد برای خاک قابل هضم‌تر باشند!
نسبت کربن به نیتروژن
حفظ تعادل مناسب در کمپوست بسیار مهم است به خصوص که این مواد اصلی سوخت‌رسانی به میکروب‌ها هستند.
تجزیه مواد آلی در توده کمپوست زمانی افزایش می‌یابد که تعادل مناسبی بین مواد کربن‌دار (که قهوه‌ای نامیده می‌شوند زیرا خشک هستند) و مواد غنی از نیتروژن (به دلیل تازه و مرطوب بودن سبز نامیده می‌شوند) به شدت افزایش می‌یابد.
در زبان کمپوست، این تعادل به عنوان نسبت کربن به نیتروژن نامیده می شود و به صورت C:N نشان داده می‌شود.
برای بهترین عملکرد، توده کمپوست، میکروارگانیسم‌های کمپوست کننده، به نسبت صحیح کربن برای انرژی و نیتروژن برای تولید پروتئین نیاز دارند. متخصصان تشخیص داده‌اند که سریع‌ترین راه برای تولید کمپوست بارور و فاقد بوهای نامطلوب، حفظ نسبت کربن به نیتروژن (C:N) در حدود ۲۵ تا ۳۰ قسمت کربن به ۱ قسمت نیتروژن است. اگر نسبت کربن به نیتروژن خیلی زیاد باشد (کربن اضافی)، تجزیه کند می‌شود. اگر نسبت کربن به نیتروژن خیلی کم باشد (نیتروژن اضافی) در نهایت با یک توده بدبو مواجه خواهیم شد.
